TİKSİNMEK

gçz. t
 1. (Bir şeyden) tık sinmek, ondan iğrenmek, midesi bulanmak: Bu yemekten tiksindim, çok kötü kokuyor Böcekten, İareden tiksinmek
 2. Bir kimseden, bir tutumdan, bir davranıştan, bir şeyden tiksinmek, onları iğrenç, aşağılık bulmak, onlara karşı yoğun bir nefret duymak Bu ikiyüzlü, dedikoducu insanlardan tiksiniyorum. Talandan, şakşakçılıktan tiksinmek.
 
 ♦ tiksindirmek ettirg f.
 1. Bir kimseyi tiksindirmek, onun iğrenmesine, tiksinti duymasına yol açmak: Bencilce davranışlar beni tiksindiriyor
 2. Bir kimseyi bir şeyden, bir kimseden tiksindirmek, onun, o şeyden, o kimseden nefret etmesine yol açmak Çocukken başına gelen bu olay, onu oütûn hayvanlardan tiksindirdi.
 
 
♦ tiksinilmek edilg. f. Tiksintiyle, nefretle karşılanmak.
 
 
Kaynak: Büyük Larousse