Menkul kıymet ihraççıları, menkul kıymeti etkileyebilecek önemli bilgilerin ifşaları dahil olmak üzere teklifin şartlarını açıklamalıdır. Bu yasaların eyalete dayalı doğası, her yargı alanının teklifleri kaydetmek için farklı dosyalama gereksinimleri içerebileceği anlamına gelir. Süreç genellikle, teklifin alıcı için dengeli ve adil olup olmadığını belirleyen devlet temsilcileri tarafından bir liyakat incelemesini içerir.

Mavi gökyüzü yasaları eyalete göre değişiklik gösterse de, hepsi bireyleri hileli veya aşırı spekülatif yatırımlardan korumayı amaçlamaktadır.

Yasaların hükümleri ayrıca, herhangi bir sahtekarlık beyanı veya bilgilerin ifşa edilmemesi için sorumluluk oluşturarak, ihraççılara karşı dava ve diğer yasal işlemlerin açılmasına izin verir.

Bu tür yasaların amacı, satıcıları tecrübe veya bilgi sahibi olmayan yatırımcılardan faydalanmaktan caydırmak ve yatırımcılara  devlet yöneticileri tarafından adalet ve hakkaniyet açısından incelenmiş yeni konular için tekliflerin sunulmasını sağlamaktır .

Kaydedilmesi gereken teklif türleriyle ilgili belirli istisnalar vardır. Bu muafiyetler, ulusal borsalarda listelenen menkul kıymetleri içerir (federal düzenleyiciler tarafından mümkün olan yerlerde gözetim sürecini düzene koyma çabasının bir parçası). Örneğin, 1933 tarihli Menkul Kıymetler Yasasının D Yönetmeliğinin 506 Kuralı kapsamına giren teklifler, "teminatlı menkul kıymetler" olarak nitelendirilir ve ayrıca muaftır.

"Mavi gökyüzü yasası" teriminin 1900'lerin başlarında ortaya çıktığı ve Kansas Yüksek Mahkemesi adaletinin yatırımcıları "bir metreden daha fazla 'mavi gökyüzüne dayanan spekülatif girişimlerden koruma isteğini açıkladığında yaygın bir şekilde kullanıldığı söyleniyor. '"

1929 borsasının çöküşüne giden yıllarda , bu tür spekülatif girişimler yaygındı. Pek çok şirket hisse senedi çıkarmış, gayrimenkulü tanıtmış ve diğer yatırım anlaşmalarını daha büyük karlar için yüce, dayanaksız vaatler verirken. Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu (SEC) yoktu ve yatırım ve finans endüstrisinin düzenleyici denetimi çok azdı. Menkul kıymetler, bu iddiaları destekleyecek maddi kanıtlar olmadan satıldı. Bazı durumlarda, daha fazla yatırımcı çekmek için ayrıntılar sahtekarlıkla gizlendi. Bu tür faaliyetler, 1920'lerin kaçınılmaz çöküşünden önce borsada enflasyona yol açan hiper-spekülatif ortama katkıda bulundu.

Mavi gökyüzü yasaları o dönemde var olmasına rağmen – en eskisini 1911'de Kansas yürürlüğe koydu – zayıf bir şekilde ifade edilmiş ve uygulanma eğilimindeydiler ve vicdansız olanlar başka bir eyalette iş yaparak bunlardan kolayca kaçınabilirdi. Borsadaki çöküşten ve Büyük Buhran'ın başlamasından sonra Kongre, borsayı ve finans endüstrisini federal düzeyde düzenlemek ve SEC'i kurmak için birkaç Menkul Kıymet Yasası çıkardı.

1956'da, devletlere kendi menkul kıymetler mevzuatını oluşturmada rehberlik eden bir çerçeve sağlayan örnek bir yasa olan Tekdüzen Menkul Kıymetler Yasası kabul edildi. Bugün 50 eyalet yasasından 40'ının temelini oluşturuyor ve genellikle Mavi Gökyüzü Yasası olarak anılıyor. 1996 Ulusal Menkul Kıymet Piyasalarını İyileştirme Yasası gibi müteakip yasalar, federal yasayı kopyaladıkları yerlerde mavi gökyüzü yasalarını önceden yürürlüğe koymaktadır.