Işık kirliliğinin uzay araştırmaları ve gök cisimlerini gözlemlemek üzerindeki olumsuz etkileri nelerdir? Bu konuda ne gibi çalışmalar yapılmaktadır?
Pek çok insan için astronominin en büyük güzelliği, berrak karanlık bir gökyüzünün altında durmak ve göklere hayranlıkla bakmaktan gelir. Ancak bugün, insanların giderek artan bir çoğunluğu artık evlerinden gece gökyüzünün gerçek güzelliğini göremiyor. Kasabalarımızdan, şehirlerimizden, yollarımızdan ve kentsel yerleşim alanlarımızdan gelen ışık kirliliğinin parıltısında en parlak yıldızlardan bazıları bile kaybolur. Samanyolu'nun gece gökyüzünde uzanan görüntüsü birçok insan için bir çocukluk anısıdır; ne yazık ki bugün kendi galaksimizi, Evrende yuva dediğimiz yeri hiç görmemiş yeni bir nesil büyüyor.
Gökbilimciler ışık kirliliğini "
ne istenildiği ne de ihtiyaç duyulduğu yerde parlayan yapay ışık" olarak tanımlar. Işık kirliliğinin en bariz gündelik tezahürü, gece gökyüzümüzün artan aydınlatması ve bunu izleyen astronomik nesneleri gözlemlemenin zorluklarıdır. Kötü tasarlanmış, yanlış yönlendirilmiş aydınlatma armatürlerinden gelen ışık gökyüzüne doğru parlar. Orada atmosferdeki hava molekülleri, nem ve aerosollerle dağılır ve gece gökyüzünün genellikle parlak turuncu bir görünüm almasına neden olur. Bu "gökyüzü parlaması" olarak bilinen bir fenomendir.
Karanlık Gökyüzü ArayışıIşık kirliliği ve diğer bu tür elektromanyetik girişimler (örneğin radyo dalgalarından) yalnızca amatör gökbilimcileri değil, profesyonelleri ve gözlemevlerini de etkiler. Bugün Uluslararası Astronomi Birliği Komisyonu B7, mevcut ve potansiyel gözlemevi alanlarını elektromanyetik spektrumun tüm dalga boylarında kirlilikten korumak için çalışıyor. Bunu akılda tutarak Komisyon B7, dünyadaki önemli karanlık gökyüzü alanlarını korumaya çalışır (ve savunmaya çalışır). Bunlar arasında Hawaii, İspanya kıtası, Kanarya Adaları, Kuzey Amerika, Güney Afrika, Şili ve Avustralya'nın profesyonel gözlemevleri bulunmaktadır. Komisyon, izlenecek ve korunacak üç sınıf karanlık gökyüzü alanı belirledi, A, B ve C sınıfları olarak belirlendi. B Sınıfı siteler, en uç noktalarında fark edilmeyen ışık kirliliğine sahip, 6,5 metreden daha büyük açıklıklara sahip planlanan veya inşa edilen teleskoplar için yerlerdir. Son alan sınıfı, 2.5m'den daha büyük açıklıklara sahip çalışan teleskoplara ve 11 yıllık güneş döngüsü ile ilişkili gece-gökyüzü parlaklığındaki doğal değişimden daha düşük ışık kirliliği seviyelerine sahip diğer büyük gözlemevi yerleridir.
Yapılan ÇalışmalarIAU (Uluslararası Astronomi Birliği) Çalışma Grubu, amatör astronomlar, aydınlatma mühendisleri ve Uluslararası Karanlık Gökyüzü Derneği de dahil olmak üzere ışık kirliliğinden endişe duyan herkesle işbirliği yaparak, yayınlar, konferanslar ve web üzerinden gece gökyüzünün kötü durumuyla ilgili farkındalık yaratıyor.
IAU Çalışma Grubunun bazı üyeleri, ışık kirliliğinin izlenmesi ve modellenmesi gibi bilimsel projelerde de yer almaktadır. Ayrıntılı uydu görüntülemeyi kullanan bu çalışmalar, önümüzdeki 25 yıl içinde Avrupa'nın çoğu için karanlık gökyüzü kalmayacağını gösteriyor. Uydu verileri ayrıca, uzaya yayılan ışığın ölçülmesi yoluyla parasal ışık kirliliği israfına ilişkin tahminlerin yapılmasına olanak tanır.
Işık Kirliliğinin Diğer EtkileriIşık kirliliği sorunu yalnızca gökbilimciler için bir tehdit değildir. Astronomiye ilgi duymayan insanlar da ışık kirliliğinden etkilenirler. Yatak odalarına giren bir sokak lambasından etkilenen insanların yanısıra kötü tasarlanmış / yerleştirilmiş sokak lambaları ve projektörlerin neden olduğu parlamadan sürücülerin tehlikeli şekilde etkilenmesi olasıdır. Işık kirliliğinin çevre üzerinde de çok sayıda doğrudan etkisi vardır. Bazı yüksek güçlü ışıklar, bir yılda modern bir dizel otomobilin yaklaşık 500 kilometrede ürettiğinden daha fazla karbondioksit üretmekle kalmaz, aynı zamanda hem kentsel hem de kırsal bölgelerdeki vahşi yaşamın üzerindeki büyük baskı oluşturur. Işık kirliliği aynı zamanda gereksiz bir enerji israfıdır ve sonunda dünya çapında ekonomiler için büyük ve gereksiz bir maliyete dönüşür.
Alinti
