Gün aydınlanıyordu, bir tekamüle daha uyanıyordu sabah.
Işıltıları bir melodinin ardınca yankılanıyordu.
İnce bir nakış nispetinde namelerle orantılı,
Bir sedayı daha seyrediyordu ruh.

Kimi zaman dua gibi hayali vuruyordu o hüzmede
Sonra hüzün bir şükre dönüşüyordu, huzurun seyrince.
Anlar an an dokunarak sonunda tümde biliniyordu.
Bir letafetti zikri, kaç nefesin iklimi çizgi çizgi.