YaprakLarını dökmüş ağacLar gibiyim, kuşLarım meydanda v sarısında rengim
Yağmurdan kaçana sığınak,
Güneşten kaçana göLge oLamamanın derdindeyim
Rüzgar bir yanımdan estimi, içimi deLip geçen Hasret gibiyim
DaLından kopmuş yaprak gibiyim, kırışık, savruk, kuru
DaLımı özLer oLmuşum, yeşiLimi, yemişLeri
Şimdi Ya bir ayak basacak, ya bi yaprak daha düşecek üzerime
Yani; Her şekiLde yerin dibine girecek gibiyim
Bardağın dibinde kaLan çay gibiyim
Soğuk ve en koyusundayım demin
Bi yere fırLatıLacağım yakında, kaşığımı özLemekteyim
Beni tamamımdan koparıp ayıran dudakLara, Lanet eder gibiyim
Yarın gibiyim a yarın gibiyim
Dünü yaşamış, yaşanmışLıkLarına kızmış
ALıp başını iki eLinin arasına geLeceğinden habersiz gibiyim
Saat gibiyim,
Kimini işine geçiktirmiş
Kimini ipLe çekmeye mahkum etmişim
Geçmek biLmemişim geçmek biLmemişim Yarin özLeminden ÖLmek üzereymişim
Hani abartmış oLmayayım ama,
Çocuk gibiyim;
Az önçe düşmüş, yarasını tutarak ve buruşturarak dudakLarını,
AğLar gibiyim
...
