Kuran Kelimesinin Kuran'da Kullanılması
İslam'ın kutsal kitabının özel adı olan Kur'an kelimesi, 58 ayette geçer. Ayrıca "kur'an" "okunan, okuyuş, okuma" "ekli, katlı, derli" anlamında özel ad olmayarak 12 ayette ( Yusuf Suresi 12/2, Rad Suresi 13/31, İsra Suresi 17/106, Taha Suresi 20/113, Zümer Suresi 39/28, Fussilet Suresi 41/3, 44; Şura Suresi 42/7, Zuhruf Suresi 43/3, Cin Suresi 72/1, Kıyame Suresi 75/17, 18) geçer.
"Biz var ya Biz onu okuyup akletmeniz için anlaşılır-sade-arı bir okuyuşla/okunuşla indirdik" (Yusuf Suresi, 12/2).
"Kur'anı okuyacağında/okuduğunda kovulmuş şeytanın şerrinden Allah'a sığın (Euzü billahi mineşeşeytan ir racim) de" (Nahl Suresi, 16/98).
"Kur'an okunduğunda/okununca onu işitin de durup düşünün ki merhamet olunasınız" (A'raf Suresi, 7/204).
"Bu Kur'an, insanlara yolu gösterir, o değişmez yoldur, unat-düzgün çalışan-iş yapan inananları onlar için olan kerim bir ecir ile müjdeler. " (İsra Suresi, 17/9).
"Kur'an'dan indirir/indiriyor/indirecek olduklarımız, inananlara şifa ve rahmettir. . . " (İsra Suresi, 17/82).
Birçok ayette "el-Kitab" kelimesinin Kur'an-ı Kerim anlamında kullanıldığı görülür:
"Elif. Lam. Mim. İşbu içinde kuşku olmayan Kitap'tır müttakiler (Allah'tan korkan başkasından korkmayanlar) için bir yol göstericidir" (Bakara, 2/1, 2).
Bundan başka çeşitli ayetlerde Kur'an için başka isimler de kullanılmıştır: el-Furkan (Furkan Suresi, 25/1), ez-Zikr (Hicr Suresi, 15/9), en-Nur (Nisa Suresi, 4/174), er-Ruh (Şura Suresi, 42/52) vb. gibi.
|
