Erkek isimleri ve anlamlari

A' İLE BAŞLAYAN erkek İSİMLERİ VE ANLAMLARIAbay: 1. Beceri. 2. Seziş, anlayış. 3. Büyük erkek kardeş.Abbas: 1. Aslan. 2. Sert, çatık kaşlı kimse.Abdi: Kullukla, kölelikle ilgili.Abdullah: Tanrı'nın kulu.Abdülaziz: En yüce, en...

Başlatan: Luna - Güncelleme: 03 Mart 2023, 00:23:52 - Gösterim: 7,528

« önceki - sonraki »

0 Üyeler ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Erkek isimleri ve anlamlari


i harfi ile baslayan erkek isimleri ve anlamlari


İdris: 1. Meyvesi hoş kokulu, kerestesi güzel bir kiraz türü. 2. Kur'an-ı Kerim'de adı geçen, ilk kez giysi dikip giydiği için terzilerin, ilk kez kalem kullandığı için yazarların piri sayılan İdris Peygamberin adı.

İhlas: 1. Temiz, doğru sevgi. 2. Gönülden gelen dostluk, içtenlik, bağlılık.

İhsan: 1. İyilik etme, iyilik. 2. Bağış, bağışlama. 3. Bağışlanan şey.

İhvan: 1. Sadık, candan dostlar. 2. Bir tarikata mensup kişiler.

İkrime: Kerem sahibi, cömert.

İlbay: Vali.

İlbey: Memleketin, ülkenin hükümdarı.

İlbilge: Ülkenin en bilge kişisi.

İldeniz: Ülkenin denizi.

İlham: 1. İçe, gönle doğma, esin. 2. İçe, gönle doğan şey. 3. Allah'ın Peygamberlerin yüreğine doğdurduğu Tanrısal âleme özgü duygu ve düşünceler.

İlhami: İçe, gönle doğan duygularla, düşüncelerle, esinle ilgili.

İlhan: 1. Hükümdar, imparator. 2. Eskiden Moğol İmparatorlarına verilen san.

İlkay: Ayın hilal durumu, yeni ay.

İlker: İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.

İlkut: Ülkenin kutlusu, mutlusu, uğurlusu.

İlkutlu: Ülkenin kutlusu, saygın kimsesi.

İltekin: Ülkenin tek ve eşsiz insanı.

İlter: Yurdu koruyan, gözeten, yurtsever kimse.

İlyas: 1. Kutsal kitaplarda adı geçen, yağmurlara hükmeden İsrail Peygamberi. 2. Mersin ağacı.

İmadettin: Dinin direği.

İmam: 1. En önde bulunan, önder. 2. Namazda kendisine uyulan kimse. 3. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse. 4. Halife olan kimse.

İmer: Çok zengin, varlıklı.

İnal: Kendisine inanılan, güvenilen kimse.

İnan: Bir kimse veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman.
İnanç: 1. Bir düşünceye gönülden bağlılık. 2. Allah'a, bir dine inanma, iman. 3. Güven ve inanma duygusu.

İnayetullah: Allah'ın lütfu, ihsanı.

İrfan: 1. Bilme, anlama. 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta evrenin sırlarını bilme gücü.

İsa: 1. Allah'ın yarlıgaması, mağfireti. 2. Dört büyük Peygamberden Hristiyanlığın kurucusu, doğumu Türkiye'de ve Batı'da takvim başlangıcı sayılan peygamber.

İshak: 1. Gülen. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen İbrani peygamberi.

İskender: 1. Padişah.2. M.Ö. 356-323 arasında yaşayan, Yunanistan, İran, Anadolu, Suriye ve Hindistan'ı ele geçirmiş olan büyük kumandan.

İslam: 1. Hz. Muhammed´in yaydığı din, Müslümanlık. 2. Müslüman dininden olan kimse, Müslüman.

İsmail: 1. Tanrı'yı işiten. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen, İbrahim Peygamberin oğlu olan İbrani peygamberi.
İsmet: 1. Masumluk, günahsızlık, temizlik. 2. Haramdan çekinme, namus.

İşcan: Çalışkan, becerikli, iş bilen.

İzgü: 1. İyi, güzel.2. Akıllı, adaletli.

İzzet: 1. Değer, kıymet. 2. Yücelik, ululuk. 3. Güç, kuvvet. 4. Saygı, ikram.
βεήίм оŁλи βαиα қαŁıЯ , ĢєЯίуε καŁαи үоŁ αŁιЯ..

J Harfi ile baslayan erkek ismleri ve anlamlari

Jerfi: Derinlik. Derin deniz.
βεήίм оŁλи βαиα қαŁıЯ , ĢєЯίуε καŁαи үоŁ αŁιЯ..

K Harfi baslayan erkek isimleri ve anlamlari


Kaan: Kağan. 1. Hanların hanı, hükümdar. 2. Tarihte Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad.

Kabil: 1. Kabul eden, kabul edici. 2. Hz. Âdem'in oğlu.

Kadem: 1. Uğur. 2. Ayak.

Kadir: 1. Kuvvetli, güçlü, kudret sahibi. 2. Değer, onur, kıymet, şeref.3. Allah'ın adlarındandır.

Kadri: Değer, kıymet, onurla ilgili.

Kağan: 1. Hanların hanı, hükümdar. 2. Tarihte Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad.

Kahraman: 1. Yiğit, cesur. 2. Bir olayın, serüvenin başlıca kişisi. 3. Sessiz, yumuşak kimse.

Kaim: 1. Birinin yerine geçen. 2. Bir işte sebat eden, direnen. 3. Ayakta duran.

Kalender: Gösterişsiz, sade yaşamaktan yana olan alçak gönüllü kimse.

Kanat: 1. Kuşlarda ve böceklerde uçmayı sağlayan organ. 2. Yan, taraf.

Kandemir: Güçlü soydan gelen kimse.

Kaner: Soyu yiğit olsn kimse.

Kansu: Soyu su gibi saf ve temiz olan.

Kaplan: Kedigillerden, enine siyah çizgili, koyu sarı postu olan çevik ve yırtıcı hayvan.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karacan: Esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karin: 1. Yakın. 2. Nail olan. 3. Hısım komşu. 4. Mabeynci.

Kartal: Kartalgillerden, çok güçlü, iri, yırtıcı kuş.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karun: Çok zengin kimse.

Kasım: 1. Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı.

Kavi: Dayanıklı, güçlü, zorlu olan.

Kaya: Büyük ve sert taş kütlesi.

Kayahan: Kaya gibi güçlü hükümdar.

Kayatürk: Kaya gibi sert Türk.

Kayhan: Kayıhan.

Kayıhan: Güçlü hükümdar.

Kaynak: 1. Bir suyun çıktığı yer. 2. Neşe, sevinç. 3. Eğlendirici, neşeli kimse.

Kayra: Büyük bir kimseden gelen iyilik, ihsan.

Kayran: 1. Orman içindeki ağaçsız alan. 2. Kayan yer. 3. İnce çakıllı, kumlu toprak.

Kâzım: Öfkesini, hırsını yenebilen kimse.

Keleş: 1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır.

Kemal: 1. Bilgi ve erdem bakımından olgunluk, yetkinlik, erginlik, eksiksizlik. 2. En yüksek değer.

Kenan: 1. Vaat edilmiş ülke.2. Cennet.3. Hazreti Yakup'un ülkesi, Filistin.

Kenter: Şehirli, kentli.

Kerami: 1. Cömertlere, eli açıklara özgü. 2. Soylular, ulular, şereflilerle ilgili.

Kerem: 1. Soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı, bağış.

Keremşah: Eli açık, cömert şah.

Kerim: 1. Cömert, eli açık. 2. Ulu, büyük.

Keşşaf: Bilinmeyen çok önemli bir şeyi keşfeden.

Kılıç: Uzun, düz veya eğri, ucu sivri, bir veya her iki yüzü keskin, kın içinde bele takılan, çelikten silah.

Kılıçalp: Kılıç gibi keskin yiğit.

Kılıçhan: Kılıç gibi keskin hükümdar.
Kıraç: Bitek olmayan, verimsiz veya sulanmayan yer.

Kırca: 1. Dolu. 2. Ufak ve sert taneli kar. 3. Bora, rüzgârla karışık yağmur.

Kırdar: Ölçülü davranış, sakınganlık.

Kırhan: Yaşlı, ak sakallı hükümdar.

Kıvanç: Övünç, iftihar.

Kiram: 1. Soylular. 2. Eli açıklar, cömertler.

Kor: 1. İyice yanarak ateş durumuna gelmiş kömür veya odun parçası. 2. Kırmızı. 3. Sıra, dizi, altın dizisi. 4. Dere.

Koralp: Ateşli, canlı, hareketli yiğit.

Koray: Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Korcan: Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Korel: Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Korhan: Ateşli, canlı, güçlü hükümdar.

Korkut: 1. Büyük dolu tanesi. 2. Cin, şeytan gibi hayalî yaratıklar. 3. Korkusuz, yavuz, heybetli.

Kortan: Ateşli, canlı, hareketli kimse.

Kök: 1. Dar ve derin dere. 2. Gürbüz, sağlıklı. 3. Gök. 4. Asıl, kök, köken

Köker: Köklü soydan gelen kimse.

Köksal: "Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin" anlamında kullanılan bir ad.

Kubat: Kaba, şişman, biçimsiz.

Kubilay: Ünlü bir hükümdar.

Kuddusi: Kutsal niteliklere ulaşmış olan kimse.

Kudret: 1. Güç, kuvvet. 2. Allah'ın gücü. 3. Varlık, zenginlik. 4. Allah yapısı. 5. Yetenek

Kunt: Ağır, kalın, dayanıklı ve sağlam.

Kurtuluş: Tehlikeli veya kötü bir durumdan kurtulma.

Kutan: 1. Saban. 2. Saka kuşu.

Kutay: 1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş.

Kutlay: Kutlu, uğurlu ay.

Kutlu: Uğurlu, kutsal, mutlu.

Kuzey: 1. Sağını doğuya, solunu batıya veren kimsenin tam karşısına düşen yön, dört ana yönden biri, şimal, güney karşıtı. 2. Bulunduğu noktaya göre kuzeyde kalan yer.
Kürşat: 1. Yiğit, alp.2. Göktürk prenslerinden birinin adı.
βεήίм оŁλи βαиα қαŁıЯ , ĢєЯίуε καŁαи үоŁ αŁιЯ..

L Harfi ile baslayan erkek isimleri ve anlamlari

Laçin: 1. Yiğit adam. 2. Kartal. 3. Şahin. 4. Atmaca.

Lami: Parıldayan, parlak, parıltılı.

Lâtif: 1. Hoş, narin, şirin. 2. Yumuşak, nazik. 3. Tanrı adlarındandır

Lema: Parıltı, parlayış.

Lemi: Parlak, parıldayan.

Levent: 1. Boylu boslu yakışıklı kimse. 2. Osmanlı donanmasında ve kıyılarda görev yapan asker sınıfı. 3. Yiğit denizci.
Lider: Önder, şef.

Lokman: Doğru ve adaletli davranan kimse.

Lut: 1. Ürdün ve İsrail arasındaki büyük bir gölün adı. 2. Hz. İbrahim'in yeğeni olan peygamberin adı.

Lütfi: 1. İyilik ve güzellikle ilgili. 2. İhsan, bağışla ilgili.

Lütfullah: Çok övülmüş, methedilmiş.
βεήίм оŁλи βαиα қαŁıЯ , ĢєЯίуε καŁαи үоŁ αŁιЯ..

M Harfi baslayan erkek isimleri ve anlamlari

Macit: Şan ve şeref sahibi kimse.

Mahdum: Oğul.

Mahir: Hünerli, becerikli, elinden iş gelen kimse.

Mahmur: 1. Sarhoşluğun verdiği sersemlik. 2. Uyku basmış göz, baygın göz.

Mahmut: Övülmüş, övülmeye değer.

Mahsun: Güçlendirilmiş, güçlü.

Mahzun: Üzgün.

Malik: Bir şeye sahip, bir şeyi olan.

Malkoç: Kale muhafızı, koruyucu.

Manço: Manda yavrusu.

Mazhar: Bir şeyin ortaya çıktığı, göründüğü yer veya kimse. Bir iyiliğe erişmiş, erişen (kimse).

Mazlum: 1. Sessiz, sakin, yumuşak kimse. 2. Zulüm görmüş.

Mecit: 1. Büyük, ulu. 2. Şan ve şeref sahibi. 3. Tanrının adlarındandır.

Mecnun: 1. Çılgın, deli, divane. 2. Çılgınca seven, tutkun.

Medeni: 1. Uygar. 2. Şehirli, şehir halkından olan. 3. Terbiyeli, görgülü, kibar, ince.

Mehdi: Doğru yolu bulan, hidayete eren.

Mehmet: 1. Övülmüş. 2. Hz. Muhammed'in (S.A.V) adlarından biri.

Melih: Güzel, şirin, sevimli.

Melik: 1. Hükümdar, hakan. 2. Tanrı adlarındandır.

Memun: Korkusuz, tehlikesiz, sağlam.

Mengü: Ölümsüz, sonsuz, ebedîleştirilmiş.

Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan. 2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde. 3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.

Merdan: Erkekler, yiğitler, mertler.

Meriç: Kuş iskeleti.

Merih: 1. Ateş rengi. 2. Güneş sistemini oluşturan dokuz gezegenden biri.

Mert: 1. Erkek. 2. Özü sözü doğru olan.

Mertel: Özü sözü doğru kimse.

Mertol: "Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut" anlamında kullanılan bir ad.

Mervan: 1. Üzüm Çubuğunu Bağladıkları Ağaç. 2. Emevilerin Mervan kolunun adı.

Mestan: 1. Savruk kimse. 2. Sarhoşlar.

Mete: Büyük Türk-Hun İmparatoru.

Metin: Sağlam, dayanıklı, güçlü.

Mikail: Dört büyük melekten rızkları bölüştürmekle görevli olanı.

Mir: Baş, amir, bey.
Miraç: 1. Yükselme, çıkma. 2. Hz. Muhammet'in göğe yükselmesi.

Mirkelam: Güzel, nazik konuşan kimse.

Mirza: 1. İranlılara özgü "beyzade" anlamında bir soyluluk sanı. 2. Bir yıldızın adı.

Mithat: Övme, methetme.

Muammer: Ömür süren, yaşayan, yaşamış.

Muhammet: 1. Övülmüş. 2. Hz. Muhammed'in adlarından biri.

Muharrem: 1. Haram kılınmış. 2. Ay takviminin birinci ayı, aşure ayı.

Muhlis: 1. Katkısız, halis. 2. İçten, samimi, dost canlısı.

Muhsin: İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden.

Muhtar: 1. Seçilmiş, seçkin. 2. Davranışlarında özgür olan, dilediğini yapan. 3. Köy ya da mahalle işlerine bakmak için halkın seçtiği kimse.

Muktedir: Gücü yeten, güçlü, iktidarlı.

Murat: 1. İstek, dilek, arzu. 2. Amaç.

Musa: 1. Musevi dininin kurucusu, İsrail peygamberi ve kanun koyucusu. 2. Bir vasiyeti yerine getirmekle görevli kimse.

Musap: Başına bir kötülük, felaket gelmiş olan.

Muslih: İyileştiren, düzelten, ıslah eden.

Mustafa: 1. Seçilmiş, seçkin. 2. Hz. Muhammed'in adlarından.

Mustafa: 1. Seçilmiş, seçkin. 2. Hz. Muhammed'in (S.A.V) adlarından.

Mutasım: Günahtan çekinen.

Mutlu: Mutluluğa ermiş olan, mesut.
Mübarek: 1. Bereketli. 2. Uğurlu, hayırlı, kutlu.

Mücahit: Din uğruna savaşan, uğraşan, savaşçı.

Müjdat: Müjdeler, sevinçli haberler.

Mükerrem: Saygıdeğer, sayılan, aziz.

Mülâyim: 1. Uygun. 2. Yumuşak huylu, sakin kimse.

Mümin: 1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman.

Mümtaz: 1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin.

Müren: Irmak, nehir, akarsu.
Mürsel: 1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Peygamber.

Mürselin: 1. Peygamberler. 2. Allah tarafından insanların doğru yola çıkarılmaları için gönderilen elçiler.

Müşfik: 1. Sevecen, şefkatli.2. Acıyan.

Müşir: 1. Haber veren, bildiren. 2. Emir ve işaret eden.

Müştak: Özleyen, göreceği gelen, can atan.

Müzahir: Yardım eden, yardımcı.
βεήίм оŁλи βαиα қαŁıЯ , ĢєЯίуε καŁαи үоŁ αŁιЯ..

N Harfi ile baslayan erkek isimleri ve anlamlari

Nabi: 1. Haberci, haber veren. 2. Yerden çıkıp fışkıran, kaynayan, akan. 3. Yüksek, yüce.

Naci: 1. Kurtulan, selamete kavuşan. 2. Cehennemden kurtulmuş, cennetlik.

Nadi: 1. Haykıran, çağıran. 2. Meclis, toplantı.

Nadim: Namlı, ünlü.

Nadir: Seyrek, az bulunur.

Nafi: 1. Yararlı, kârlı. 2. Tanrı adlarındandır.3. Yok eden, ortadan kaldıran, süren.

Nafiz: 1. Delip geçen. 2. İçe işleyen, giren. 3. Etkili, sözü geçen.

Nahit: 1. Zühre, Venüs gezegeni. 2. Ar. Ergenliğe erişmiş

Nail: Muradına eren, kazanmış, ele geçirmiş.

Naim: 1. Bolluk, varlık içinde yaşayış. 2. Cennetin bir bölümü.

Naki: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, arif.

Namık: Yazıcı, yazar, kâtip.

Nami: Ünlü, namlı, şöhretli.

Narter: Cesur, yürekli kimse.

Nas: İnsanlar, halk, herkes.

Nasır: Yardımcı, yardım eden.
Nasrettin: Dine yardımı dokunan kimse, yardımcı.

Nasrullah: Allah'ın yardımı.

Nasuh: 1. Öğütçü, öğüt veren. 2. Temiz, saf.

Nasuhi: Bozulmaz biçimde tövbe eden.

Naşit: Şiir okuyan, şiir söyleyen, şiir yazan.

Nazım: 1. Düzenleyen, tanzim eden. 2. Manzum yazan.

Nazif: Temiz, pak.

Nazmi: 1. Nazımla, sözle, şiirle ilgili. 2. Sıralı, tertipli.

Nebi: 1. Haberci. 2. Peygamber.

Nebil: 1. Yüksek nitelikli ve onurlu. 2. Akıllı, anlayışlı. 3. Bilgili ve erdemli.

Necat: Kurtuluş, kurtulma.

Necati: Kurtulmuş.

Necdet: Kahramanlık, yiğitlik, kuvvetli ve gözü pek olma.

Necmettin: 1. Dinin yıldızı. 2. Erkek adı.

Necmi: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait.
Nedim: 1. Sohbet arkadaşı. 2. Güzel öykü anlatan, tatlı konuşan.

Nedret: Azlık, seyreklik, az bulunma.

Nefi: Yararlı.

Nehar: Gündüz.

Nejat: 1. Soy, nesil. 2. Doğa, yaradılış, yapı.

Nesimi: Yumuşak huylu.

Neşat: Sevinç, keyif, neşe, şenlik.

Neşet: Meydana gelme, oluşma.

Nevfel: 1. Deniz. 2. Leyla ile Mecnun hikâyesindeki Mecnun'un adı.

Nevzat: Yeni doğmuş, yeni doğan çocuk.

Neyzen: Ney çalan kimse.

Nezih: 1. Temiz, lekesiz, masum. 2. Rahat ve huzur veren.3. Güzel, kibar.

Nezir: 1. Kendini Tanrı'ya ve ibadete adayan. 2. Bir dilekte bulunan, adak adayan.
Nihat: Doğa, huy, yaradılış.

Niyazi: Yalvaran, niyaz eden.

Nizam: 1. Kural. 2. Düzen, tertip, sıra. 3. Kanun.

Nogay: 1. Köpek.2. Kafkasya'da yaşayan bir Türk kavmi.

Nova: Parlaklığı birdenbire artan, patlamalı değişen yıldız.

Noyan: 1. Başkomutan. 2. Bey.

Nuh: 1. Ağlama.2. İnanışa göre, üçüncü peygamber olup tufanda bütün canlılardan birer çift alarak bir gemide kurtulmuştur.
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik.

Nuralp: Parlak, ışıklı, aydınlık yiğit.

Nuri: Işıklı, aydınlık.

Nurkan: Temiz, aydınlık soydan gelen kimse.

Nüvit: Müjde, iyi haber.
βεήίм оŁλи βαиα қαŁıЯ , ĢєЯίуε καŁαи үоŁ αŁιЯ..

O Harfi baslayan erkek isimleri ve anlamlari

Oben: O, benim anlamında kullanılan bir ad.

Obuz: Su kaynağı.

Odhan: Ateşli hükümdar.

Oder: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.

Oflaz: 1. İyi, güzel, eksiksiz, tam. 2. Gürbüz, yakışıklı, güzel giyinen. 3. Becerikli. 4. Eflatun rengi. 5. İşe yarar.

Ogan: 1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli.

Ogün: Anımsanan, belirli bir günde doğan kimse.

Oğan: 1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli.

Oğul: 1. Erkek evlat. 2. Yavru. 3. Kovandan çıkan arı topluluğu.

Oğulcan: Çok sevgili çocuk.

Oğur: 1. Uğur. 2. Samimi, içten dost. 3. Bir şey yapabilmek için ele geçen zaman veya elverişli durum.

Oğuz: 1. Sağlam, gürbüz, güçlü delikanlı. 2. Temiz kalpli dost, iyi arkadaş. 3. Kır adamı, köylü. 4. Saf, deneyimsiz kimse. 5. Türklerin en büyük boylarından birinin ve bu boydan olan kimselerin adı.

Oğuzhan: Güçlü, kuvvetli hükümdar.

Okan: Anlayışlı.

Okay: 1. Satürn gezegeni. 2. Beğenme.

Okbay: Ok atıcısı.

Okcan: Canlı, hareketli, canı tez.

Okdemir: Güçlü, kuvvetli kimse.

Oker: Hızlı, canlı, hareketli kimse.

Oksal: Ok at anlamında kullanılan bir ad.

Oksu: Ok gibi güçlü ve su gibi temiz olan.

Oktar: Ok atan, okçu.

Oktay: Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.

Olcay: 1. Baht, talih, şans. 2. Bahtlı, talihli.

Olcayto: Bahtlı, şanslı, talihli.

Olgaç: Olgun, yetişkin, iyi gelişmiş.

Olgun: Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gelişmiş insan.

Omaç: Hedef, amaç, gaye.

Omay: 1. Seçkin, seçilmiş. 2. Özet, öz.

Onat: 1. İyi, güzel, düzgün. 2. İyi yaradılışlı. 3. Doğru, dürüst, nitelikli. 4. Kolay.5. Uygun, münasip, yakışır. 6. İyi ahlâklı.

Onay: Uygun bulma, onaylama.

Ongu: 1. Gönül rahatlığı, mutluluk, sağlık. 2. Bayındırlık, gelişmişlik.

Ongun: 1. Eksiksiz, tam. 2. Verimli, bol. 3. Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse. 4. Kurtulmuş, onmuş. 5. Gelişmiş, gürbüz. 6. Bayındır.

Onur: 1. İnsanın kendine karşı duyduğu saygı. 2. Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı değer, şeref.

Onural: Şan ve şeref kazan anlamında kullanılan bir ad.

Onuralp: Onuruyla tanınmış yiğit.

Onurhan: Onurlu hükümdar.

Oray: 1. Ateş gibi kızıl renkli ay. 2. Şehirli, şehirde yaşayan.

Orbey: Bekçi muhafız.

Orçun: Ardıllar, halefler.

Orun: 1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış.

Orhan: Şehrin yöneticisi, hâkimi.

Orhun: Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı.

Orkun: Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı.

Orkut: Kutlu, uğurlu şehir.

Ortaç: 1. Tepe. 2. Mirasçı. 3. Veliaht.

Ortan: Ateş renginde kızıl tan.

Otay: Ateş renginde ay.

Ortun: Ortanca kardeş.

Ortunç: Ateş renginde tunç.

Osman: 1. Bir tür kuş veya ejderha.2. Hz. Muhammet'in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk hükümdarı.

Otay: Ateş renginde ay.

Oytun: 1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. 3. Alçak yer, ova.

Ozan: 1. Şiir yazan, şair. 2. Halk şairi. 3. Şakacı, güzel ve tatlı konuşan.

Ozgan: Öne geçen, kazanan, başarılı.
βεήίм оŁλи βαиα қαŁıЯ , ĢєЯίуε καŁαи үоŁ αŁιЯ..

Ö Harfi baslayan erkek isimleri ve anlamlari

Öcal: Yapılan kötülüğün acısını çıkar, öcünü al anlamında kullanılan bir ad.

Ödül: 1. Bir başarı karşılığında verilen armağan, mükâfat. 2. Bir iyiliğe karşılık olarak verilen armağan.

Öğe: 1. Çok akıllı. 2. Yaşlı kimse. 3. Bir ulusun büyüğü, ileri geleni. 4. Hekim. 5. Ün, şöhret.

Öğet: 1. Beğenilen, aranılan, övülen.2. İyi, güzel.

Öğün: 1. Zaman, vakit. 2. Kez, defa. 3. Önde, ileride olan.

Öğünç: Övünmeye yol açan, övünülecek şey.

Öğüş: Çok, fazla.

Öğüt: Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz.

Öker: Akıllı kimse.

Ökkeş: Erkek örümcek.

Ökmen: Akıllı, zeki, bilgili kimse.

Öktem: 1. Güçlü. 2. Onurlu.

Ökten: 1. Akıllı, bilgili.2. Kahraman, cesur.

Ömer: 1. Yaşama, yaşayış, hayat, canlılık. 2. İkinci halife.

Ömür: Yaşama, yaşayış, hayat.

Ömürcan: Uzun ömürlü.

Önal: Üstün gel, başta ol anlamında kullanılan bir ad.

Önay: Ocak ayında doğan.

Öncü: 1. Kılavuz, rehber. 2. Önder. 3. Yeni bir görüş ve akım başlatan kimse.

Önder: 1. Bir topluluğa başkanlık eden kimse. 2. Önde giden, yol gösteren, kılavuz.

Önel: Bir işin tamamlanması için verilen süre, vade, mühlet.

Önen: Hak, adalet.

Öner: Önde gelen, başta gelen kimse.

Öney: Önde olan, önde gelen, üstün.

Önol: Başta gel, önde ol anlamında kullanılan bir ad.

Örsan: Yüce adı olan.

Örsel: Sel gibi çağlayan değerli kimse.

Övgü: Birini ya da bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı.

Övül: Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini beğendir, övgü kazan anlamında kullanılan bir ad.

Övünç: Övünmeye yol açan, övünülecek şey.

Öymen: Evcimen, evine bağlı kimse.

Özal: Özünü al, gerçeğini al anlamında kullanılan bir ad.

Özalp: Özünde yiğit olan kimse.

Özay: Özü ay gibi temiz, parlak, aydınlık olan kimse.

Özbay: Gerçekten zengin olan kimse.

Özbek: 1. Güçlü, cesur, korkusuz kimse. 2. Orta Asya'da yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan gelen kimse.

Özbey: Gerçekten bey olan kimse.

Özbilge: Gerçekten bilgili olan kimse.

Özcan: Gerçekten dost olan kimse.

Özdemir: Özü demir gibi güçlü olan kimse.

Özden: 1. Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili. 2.İçten, candan, samimi.

Özer: Yiğit, doğru kimse.

Özen: 1.Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba, itina, ihtimam.

Özgü: 1. Kutsal. 2. Özellikle birine veya bir şeye ait olan

Özgün: 1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan.

Özgür: 1. Kendi kendine hareket etme, davranma, karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız.

Özhan: Hükümdar soyundan gelen kimse.

Özkan: Temiz ve asil soydan gelen kimse.

Özmen: Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.

Öztan: Gerçek aydınlık.
βεήίм оŁλи βαиα қαŁıЯ , ĢєЯίуε καŁαи үоŁ αŁιЯ..

P Harfi baslayan erkek isimleri ve anlamlari

Pakalın: Dürüst, doğru, iyi tanınmış kimse.

Paker: Temiz, dürüst, iyi kimse.

Pamir: Orta Asya'da Tacikistan, Çin, Sincan Uygur Özerk sınırında bulunan lalenin ana vatanı olan ve Himalaya Dağlarının kuzey silsilelerini teşki eden sıra dağların adı.

Pars: Kedigillerden, genellikle Asya ve Afrika'nın sıcak bölgelerinde yaşayan, postu benekli, bazen de düz siyah, çevik, yırtıcı, etçil, memeli hayvan, leopar, panter.

Paşa: Osmanlı Devleti zamanında yüksek sivil memurlara ve albaydan üstün rütbede bulunan askerlere verilen unvan.

Payam: Badem.

Payidar: 1. Saygın, rütbeli. 2. Kalıcı.

Payiz: Güz, sonbahar. Yaşlılık.

Pekcan: 1. Sağlam, dayanıklı, güçlü. 2. Acılara ve sıkıntılara karşı dayanıklı.

Peker: 1. Sert+er, sert erkek. 2. Güçlü kimse. 3. Gözüpek, cesur yapılı.

Pekin: Üzerinde kuşku duyulmayan, kesinlikle bilinen, kesin.
Pertev: Işık, parlaklık.

Perver: Büyüten, yetiştiren, besleyen, koruyan, eğiten.

Peyami: 1. Çok içten ve doğru kimse. 2. Bilgi Veren, Toplayan. 3. Haberi olan, bilgili. 4. Haberle, bilgi ile ilgili. 5. Haber veren.

Peyda: Belli, açık, peydah.

Peyman: Yemin, ant.

Pir: Herhangi bir konuda, bir meslekte deneyim kazanmış, eskimiş kimse, guru.

Polat: 1. Çelik. 2. Güç, kuvvet.

Poyraz: 1. Kuzeydoğudan esen soğuk rüzgâr. 2. Kuzey yönü.

Pusat: 1. Araç. 2. Silah, zırh vb. savaş aracı.
βεήίм оŁλи βαиα қαŁıЯ , ĢєЯίуε καŁαи үоŁ αŁιЯ..

R Harfi ile baslayan erkek isimleri ve anlamlari

Raci: 1. Yalvaran, rica eden. 2. Umutlu, umut veren.

Rafet: Acıma, esirgeme, merhamet etme.

Rahim: 1. Esirgeyen, acıyan, koruyan, merhametli. 2. Tanrı´nın adlarından.

Rahman: 1. Ayrım gözetmeksizin tüm canlılara merhamet eden, koruyan. 2. Tanrı'nın adlarından.

Raki: Namazda eğilen, rüku' eden.

Ramazan: 1. Arabi ayların dokuzuncusu, oruç tutulan ay. 2. Bu ayda doğanlara verilen ad.

Rami: Ok, mermi vb. atan, kimse.

Ramiz: 1. Akıllı, zeki. 2. İşaretlerle, simgelerle gösteren.

Rasih: 1. Köklü, kök salan 2. Bilgisi çok geniş olan.

Rasim: Resim yapan, çizgi çizen kimse.

Raşit: Akıllı, doğru yola giden.

Rauf: 1. Esirgeyen, acıyan, çok merhametli. 2. Tanrı adlarından.

Recai: İsteyen, rica eden, yalvaran.

Recep: 1. Gösterişli, heybetli. 2. Arabi ayların yedincisi ve kutsal sayılan üç aylardan birincisi.

Refik: 1. Arkadaş, yoldaş. 2. Koca, eş. 3. Yardımcı.

Reha: 1. Kurtulma, kurtuluş. 2. Ar. Bolluk, genişlik, varlık.

Reis: Baş, başkan.

Remzi: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.

Renas: Yol bilen.

Resul: 1. Elçi. 2. Peygamber.

Reşat: Doğru yolda yürüme, Hak yolunda ilerleme.

Reva: Yakışır, yerinde, uygun.

Revan: Kız:  1. Yürüyen, giden, akan. 2. Ruh, can. Erkek:  1. Doğru yolu tutan. 2. İyi hareket eden, akıllı. 3. Ergin.

Rezzak: Abdürrezzak adının kısaltılmış biçimi.

Rıdvan: 1. Razı olma, hoşnutluk, memnuniyet. 2. Cennetin kapıcısı olan büyük melek.

Rıfat: Yükseklik, yücelik, büyüklük.

Rıfkı: Yumuşak huylu, yavaş, ağır kimse.

Rıza: Hoşnutluk, memnuniyet.

Ruhi: Ruhsal, ruhla ilgili.

Rüçhan: 1. Üstünlük, üstün olma. 2. Üstün tutma.

Rüstem: 1. Yiğit, kahraman. 2. İran'ın efsanevi ünlü pehlivanı ve savaşçısı.

Rüştü: 1. Doğru yolda olan kimse. 2. Akıllı, ergin.

Rüzgar: 1. Zaman, devir. 2. Dünya. 3. Yel.
βεήίм оŁλи βαиα қαŁıЯ , ĢєЯίуε καŁαи үоŁ αŁιЯ..

Benzer Konular (5)

Clicky