K Harfi baslayan erkek isimleri ve anlamlari
Kaan: Kağan. 1. Hanların hanı, hükümdar. 2. Tarihte Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad.
Kabil: 1. Kabul eden, kabul edici. 2. Hz. Âdem'in oğlu.
Kadem: 1. Uğur. 2. Ayak.
Kadir: 1. Kuvvetli, güçlü, kudret sahibi. 2. Değer, onur, kıymet, şeref.3. Allah'ın adlarındandır.
Kadri: Değer, kıymet, onurla ilgili.
Kağan: 1. Hanların hanı, hükümdar. 2. Tarihte Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad.
Kahraman: 1. Yiğit, cesur. 2. Bir olayın, serüvenin başlıca kişisi. 3. Sessiz, yumuşak kimse.
Kaim: 1. Birinin yerine geçen. 2. Bir işte sebat eden, direnen. 3. Ayakta duran.
Kalender: Gösterişsiz, sade yaşamaktan yana olan alçak gönüllü kimse.
Kanat: 1. Kuşlarda ve böceklerde uçmayı sağlayan organ. 2. Yan, taraf.
Kandemir: Güçlü soydan gelen kimse.
Kaner: Soyu yiğit olsn kimse.
Kansu: Soyu su gibi saf ve temiz olan.
Kaplan: Kedigillerden, enine siyah çizgili, koyu sarı postu olan çevik ve yırtıcı hayvan.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karacan: Esmer kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karin: 1. Yakın. 2. Nail olan. 3. Hısım komşu. 4. Mabeynci.
Kartal: Kartalgillerden, çok güçlü, iri, yırtıcı kuş.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karun: Çok zengin kimse.
Kasım: 1. Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı.
Kavi: Dayanıklı, güçlü, zorlu olan.
Kaya: Büyük ve sert taş kütlesi.
Kayahan: Kaya gibi güçlü hükümdar.
Kayatürk: Kaya gibi sert Türk.
Kayhan: Kayıhan.
Kayıhan: Güçlü hükümdar.
Kaynak: 1. Bir suyun çıktığı yer. 2. Neşe, sevinç. 3. Eğlendirici, neşeli kimse.
Kayra: Büyük bir kimseden gelen iyilik, ihsan.
Kayran: 1. Orman içindeki ağaçsız alan. 2. Kayan yer. 3. İnce çakıllı, kumlu toprak.
Kâzım: Öfkesini, hırsını yenebilen kimse.
Keleş: 1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır.
Kemal: 1. Bilgi ve erdem bakımından olgunluk, yetkinlik, erginlik, eksiksizlik. 2. En yüksek değer.
Kenan: 1. Vaat edilmiş ülke.2. Cennet.3. Hazreti Yakup'un ülkesi, Filistin.
Kenter: Şehirli, kentli.
Kerami: 1. Cömertlere, eli açıklara özgü. 2. Soylular, ulular, şereflilerle ilgili.
Kerem: 1. Soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı, bağış.
Keremşah: Eli açık, cömert şah.
Kerim: 1. Cömert, eli açık. 2. Ulu, büyük.
Keşşaf: Bilinmeyen çok önemli bir şeyi keşfeden.
Kılıç: Uzun, düz veya eğri, ucu sivri, bir veya her iki yüzü keskin, kın içinde bele takılan, çelikten silah.
Kılıçalp: Kılıç gibi keskin yiğit.
Kılıçhan: Kılıç gibi keskin hükümdar. Kıraç: Bitek olmayan, verimsiz veya sulanmayan yer.
Kırca: 1. Dolu. 2. Ufak ve sert taneli kar. 3. Bora, rüzgârla karışık yağmur.
Kırdar: Ölçülü davranış, sakınganlık.
Kırhan: Yaşlı, ak sakallı hükümdar.
Kıvanç: Övünç, iftihar.
Kiram: 1. Soylular. 2. Eli açıklar, cömertler.
Kor: 1. İyice yanarak ateş durumuna gelmiş kömür veya odun parçası. 2. Kırmızı. 3. Sıra, dizi, altın dizisi. 4. Dere.
Koralp: Ateşli, canlı, hareketli yiğit.
Koray: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Korcan: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Korel: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Korhan: Ateşli, canlı, güçlü hükümdar.
Korkut: 1. Büyük dolu tanesi. 2. Cin, şeytan gibi hayalî yaratıklar. 3. Korkusuz, yavuz, heybetli.
Kortan: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Kök: 1. Dar ve derin dere. 2. Gürbüz, sağlıklı. 3. Gök. 4. Asıl, kök, köken
Köker: Köklü soydan gelen kimse.
Köksal: "Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin" anlamında kullanılan bir ad.
Kubat: Kaba, şişman, biçimsiz.
Kubilay: Ünlü bir hükümdar.
Kuddusi: Kutsal niteliklere ulaşmış olan kimse.
Kudret: 1. Güç, kuvvet. 2. Allah'ın gücü. 3. Varlık, zenginlik. 4. Allah yapısı. 5. Yetenek
Kunt: Ağır, kalın, dayanıklı ve sağlam.
Kurtuluş: Tehlikeli veya kötü bir durumdan kurtulma.
Kutan: 1. Saban. 2. Saka kuşu.
Kutay: 1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş.
Kutlay: Kutlu, uğurlu ay.
Kutlu: Uğurlu, kutsal, mutlu.
Kuzey: 1. Sağını doğuya, solunu batıya veren kimsenin tam karşısına düşen yön, dört ana yönden biri, şimal, güney karşıtı. 2. Bulunduğu noktaya göre kuzeyde kalan yer. Kürşat: 1. Yiğit, alp.2. Göktürk prenslerinden birinin adı.
|