Yerkabuğunun kırılarak hareket ettiği düzlemlere fay denir. Faylar, Yerkabuğundaki kayaçların, levhaların hareketi sonucu oluşan kuvvetlere karşı koyamadığı zayıflık zonları boyunca oluşur. Uzunlukları santimetreden binlerce kilometreyi bulabilir.

Faylanma sırasında, kaymanın gerçekleşmiş olduğu süreksizlik yüzeyine fay düzlemi veya fay aynası denir. Bu düzlem farklı genişliklerde deforme olmuş ve ezilerek parçalanmış malzemeden oluşan bir zon olduğundan, bu zona fay zonu adı da verilir. Fay zonu boyunca ezilip parçalanan kayaç malzemesi, çakıldan kuma kadar değişen boyutlarda köşeli kırıklı bir ezik zon oluşturursa buna fay breşi denir. Fay düzlemleri boyunca düzlem üzerinde ayrıca, fayın varlığını tanımlayan kayma çizikleri ve kayma kertikleri de oluşur.

Depremler zayıflık zonu olan fay düzleminin her iki tarafında kalan blokların, bir diğerine göre hareket ederek yer değiştirmesiyle meydana gelir.

Faylar genellikle hareket yönlerine göre isimlendirilen. Daha çok yatay hareket sonucu meydana gelen faylara ''doğrultu atılımlı fay'' denir. Fayın oluşturduğu iki ayrı blokun birbirine göreli olarak sağa veya sola hareketlerinden de bahsedilebilir. Bunlarda sağ veya sol yönlü doğrultu atılımlı faylara bir örnektir. Düşey hareketlerle meydana gelen faylara da ''normal ya da ters fay'' denir. Fayların çoğunda hem yatay hem de düşey hareket bulunabilir.