Elektrikler kesildiğinde içimizi bir korku kaplar ve etrafımızı daha dikkatli gözlemlemeye başlarız. En ufak bir tıkırtı bile ürpermemize neden olabilir. Sadece elektrik kesildiğinde değil, karanlıkta kaldığımız zamanlarda hep korku duyarız. Peki, doğaya bu kadar hükmeden insanoğlu karanlıktan neden bu kadar korkar?

Doğal hayat içerisinde soyunu devam ettirmeye ve sağlıklı nesiller yetiştirmeye uğraş veren, bir canlı türü olarak, çevremizde ne olup bittiğini, bir sonraki aşamada ise, ne olup bitebileceğini bilme eğilimimiz bulunur. Daha açık olmak gerekirse, herhangi bir tehlike durumuna karşı hazırlıksız yakalanmamak adına sürekli ve tutarlı şartlar altında geleceği az çok tahmin ederek yaşamak isteriz. Anatomik ve fizyolojik yapımız ise, karanlıkta iyi görüp çevremizi değerlendirmeye uygun değildir. Çünkü sabah uyanıp, gece uyuyan bir türüz. Dolayısıyla tehlikeleri karanlıkta duyumsamamız oldukça güç olduğundan karanlıkta tedirgin olma eğilimimiz zaten vardır.

Ancak karanlık fobisi bambaşka bir durumdur. Fobiler, genellikle kalıcı ve kişiyi olağanüstü kaygılarla sürükleyen mantık dışı korkuları kapsar. Fobilerin psikolojik ve biyolojik birçok sebebi olabilir. Psikologlar fobilerin nedenini diğer anksiyete bozuklukları çerçevesinde değerlendirmeye çalışsalar da kişisel farklar fobilerin nedeninde büyük rol oynar.